สุดคุ้ม! แพ็คคู่ เกราะป้องกันผิวและแสงแดด

โรคเซ็บเดิร์ม (ผิวลอก แดง คัน): สาเหตุ + วิธีรักษา

by | Jun 3, 2025 | โรคผิวหนัง

บทความ: โรคเซ็บเดิร์ม (ผิวลอก แดง คัน): สาเหตุ + วิธีรักษา

บทนำ

โรคเซ็บเดิร์ม หรือที่หลายคนรู้จักในชื่อ ผิวลอก แดง คัน เป็นหนึ่งในปัญหาผิวหนังเรื้อรังที่พบได้บ่อยในทุกเพศทุกวัย อาการมักเกิดบริเวณใบหน้า หนังศีรษะ ข้างจมูก หรือหลังใบหู ทำให้ผู้ป่วยรู้สึกไม่มั่นใจและรู้สึกรำคาญกับอาการคันและลอกอย่างต่อเนื่อง แม้จะดูไม่รุนแรง แต่หากไม่ดูแลให้ถูกต้อง อาจกลายเป็นภาวะเรื้อรังที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิต ในบทความนี้ เราจะพาคุณไปรู้จักกับโรคเซ็บเดิร์มอย่างละเอียด ทั้งสาเหตุ อาการ และวิธีรับมืออย่างมีประสิทธิภาพ

1. โรคเซ็บเดิร์มคืออะไร?

โรคเซ็บเดิร์ม (Seborrheic Dermatitis) เป็นภาวะผิวหนังอักเสบชนิดหนึ่งที่เกิดจากความผิดปกติของต่อมไขมัน ทำให้ผิวเกิดอาการลอก คัน แดง และเป็นสะเก็ด อาการมักเกิดบริเวณที่มีต่อมไขมันมาก เช่น หนังศีรษะ ข้างจมูก คิ้ว คาง หรือหน้าอก ซึ่งบางคนอาจเข้าใจผิดว่าเป็นแค่ “รังแค” แต่ในความเป็นจริงอาการเรื้อรังกว่าและต้องการการดูแลเฉพาะทาง

2. สาเหตุของโรคเซ็บเดิร์ม

โรคเซ็บเดิร์มมีปัจจัยหลายอย่างที่อาจกระตุ้นให้เกิดหรือทำให้อาการแย่ลง เช่น:

  • การเติบโตของยีสต์ Malassezia บนผิวหนัง
  • ความเครียดและภาวะอารมณ์แปรปรวน
  • ความเปลี่ยนแปลงของอากาศ โดยเฉพาะในฤดูหนาวหรือแห้ง
  • ระบบภูมิคุ้มกันอ่อนแอ เช่น ผู้ที่มี HIV หรือโรคประจำตัวบางชนิด

แม้ไม่ใช่โรคติดต่อ แต่โรคเซ็บเดิร์มสามารถเกิดซ้ำได้ หากไม่ดูแลผิวอย่างถูกวิธี

3. อาการของโรคเซ็บเดิร์มที่ควรสังเกต

ผู้ที่เป็นโรคเซ็บเดิร์มจะมีอาการเด่นชัด เช่น:

  • ผิวลอกเป็นขุยสีขาวหรือเหลือง
  • รู้สึกแสบ คัน แดง เป็นวง หรือเป็นแผ่น
  • สะเก็ดรังแคบนหนังศีรษะ
  • ผิวมันในบางจุด ร่วมกับการระคายเคือง

อาการเหล่านี้อาจเป็นๆ หายๆ ขึ้นอยู่กับพฤติกรรมการดูแลตัวเองและปัจจัยแวดล้อม

4. กลุ่มเสี่ยงที่มีโอกาสเป็นโรคเซ็บเดิร์ม

แม้โรคเซ็บเดิร์มสามารถเกิดได้กับทุกคน แต่กลุ่มที่มีความเสี่ยงสูง ได้แก่:

  • วัยรุ่นและวัยผู้ใหญ่
  • ผู้ที่มีผิวมันหรือผิวแพ้ง่าย
  • ผู้ที่มีโรคประจำตัว เช่น พาร์กินสัน, เบาหวาน, HIV
  • ผู้ที่มีประวัติเครียดเรื้อรัง หรือพักผ่อนไม่เพียงพอ

การรู้ว่าตนเองอยู่ในกลุ่มเสี่ยงสามารถช่วยให้ป้องกันและรับมือกับอาการได้ดีขึ้น

5. วิธีรักษาโรคเซ็บเดิร์มแบบเบื้องต้น

การดูแลตนเองเป็นปัจจัยสำคัญในการควบคุมอาการ โดยสามารถเริ่มได้จาก:

  • ใช้แชมพูสูตรยาที่มีส่วนผสมของ ketoconazole, selenium sulfide หรือ zinc pyrithione
  • หลีกเลี่ยงผลิตภัณฑ์ที่มีแอลกอฮอล์หรือสารระคายเคือง
  • ล้างหน้าด้วยผลิตภัณฑ์สูตรอ่อนโยน
  • ทาครีมต้านการอักเสบเฉพาะจุดตามคำแนะนำแพทย์

ในกรณีอาการไม่ดีขึ้น ควรพบแพทย์ผิวหนังเพื่อประเมินและสั่งยารักษาเพิ่มเติม

6. การปรับพฤติกรรมเพื่อควบคุมโรคเซ็บเดิร์ม

นอกจากการรักษาด้วยยาแล้ว การดูแลสุขภาพกายและใจมีผลต่อการควบคุมโรค เช่น:

  • นอนหลับให้เพียงพอและพักผ่อนอย่างมีคุณภาพ
  • หลีกเลี่ยงความเครียด โดยอาจใช้การฝึกสมาธิหรือโยคะ
  • รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ และลดน้ำตาลหรืออาหารมันจัด
  • หลีกเลี่ยงการขัดถูแรง ๆ หรือใช้ผลิตภัณฑ์ผิดประเภท

การดูแลอย่างต่อเนื่องจะช่วยลดการกลับมาเป็นซ้ำของโรคเซ็บเดิร์มได้ในระยะยาว

7. เมื่อไหร่ควรพบแพทย์ผิวหนัง?

หากคุณมีอาการเหล่านี้ ควรรีบพบแพทย์:

  • ผิวลอกและคันไม่หยุด แม้ใช้ยารักษาเองแล้ว
  • อาการกระจายไปหลายบริเวณ หรือมีการติดเชื้อร่วม
  • รู้สึกเจ็บ แสบ หรือมีหนองในบริเวณที่เป็น
  • มีอาการเรื้อรังนานเกิน 4 สัปดาห์

แพทย์สามารถวินิจฉัยแยกโรคเซ็บเดิร์มออกจากโรคผิวหนังอื่น ๆ ได้อย่างแม่นยำ และวางแผนการรักษาเฉพาะบุคคล

8. สรุป: ดูแลผิวด้วยความเข้าใจ ห่างไกลเซ็บเดิร์ม

โรคเซ็บเดิร์มไม่ใช่โรคอันตราย แต่สร้างความไม่สบายและรบกวนชีวิตประจำวันอย่างมาก การรู้เท่าทันสาเหตุ อาการ และแนวทางดูแลตัวเองอย่างเหมาะสม จะช่วยให้คุณรับมือกับอาการได้ดีขึ้น และลดโอกาสเกิดซ้ำในอนาคต การดูแลสุขภาพจิตและเลือกผลิตภัณฑ์ที่เหมาะกับผิวเป็นหัวใจสำคัญในการอยู่ร่วมกับโรคเซ็บเดิร์มอย่างไม่ทุกข์ทรมาน


บทความนี้จัดทำขึ้นเพื่อให้ความรู้ทั่วไป ไม่ใช่คำวินิจฉัยทางการแพทย์ หากสงสัยว่าเป็นโรคเซ็บเดิร์ม ควรปรึกษาแพทย์เพื่อการวินิจฉัยและรักษาที่ถูกต้อง